Aperiendum est igitur, quid sit voluptas;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Duo Reges: constructio interrete. Cave putes quicquam esse verius. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Verum hoc idem saepe faciamus. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Numquam facies. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Haec quo modo conveniant, non sane intellego.

Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro
amico?

Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit.
Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.
Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.

Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.
An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P.
Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?
Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.

Qui cum cruciaretur non ferendis doloribus, propagabat tamen vitam aucupio, sagittarum ictu configebat tardus celeres, stans volantis, ut apud Accium est, pennarumque contextu corpori tegumenta faciebat.

A mene tu?: Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.
Optime, inquam.: Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Quare conare, quaeso.: Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.
Nihil sane.: Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt?
Quis enim redargueret?: Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.

Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Sed ad rem redeamus; Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Cur post Tarentum ad Archytam?

Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;

An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Non potes, nisi retexueris illa. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.